Šest Uloga Beskonačne Inteligencije
Beskonačna Inteligencija igra šest uloga: (I) nemisleća Beskonačna Inteligencija (u Onostranom stanju), koja niti kreira niti realizuje; (II) Beskonačni Um (Išvara), koji kreira-održava-razara univerzum; (III) naj-konačniji lažni um (kamena), koji realizuje univerzum naj konačnije; (IV) manje-i-manje konačni lažni um (biljka i životinja), koji realizuje univerzum manje i manje konačno; (V) beskonačni lažni um (čoveka), koji realizuje univerzum beskonačno, i (VI) Beskonačni Realni Um (Sadgurua), koji realizuje Sopstvo kao beskonačno i univerzum kao naj konačniji. Sadguru, u stvari, kombinuje kamen i ljudsko stanje, u kojem, realizuje univerzum kao naj konačniji, dok, kao i običan čovek, On misli beskonačno.
Kada mislenje počne, bes-formno mislenje i bes-formna imaginacija, oboje postaju forme-puno Beskonačno mislenje, koje dakle, postaje naj konačnije (kao kamen), dok naj-konačnija imaginacija postaje beskonačna (kao univerzum). Realno govoreći,[1]univerzum nije nikada bio „kreiran“ već samo manifestovan (kroz Om Tačku) u beskonačnu suptilnu i grubu formu. Ovo se javlja u toku procesa u kome Beskonačna Inteligencija, da bi realizovala Sebe(To), prvo postaje Beskonačni Um kreirajući univerzum; a nakon što je to učinila, potom postaje naj-konačniji um u kamen ili atom formi, i postepeno ekspandira sve dok iznova ne postane beskonačni um u ljudskoj formi, mada je, u ovom ljudskom stanju još uvek potčinjena iluziji konačnosti.
Tri stanja Beskonačnog Uma (II, V i VI) i jednostavna Beskonačna Inteligencija Sama(To) (I) mogu da budu povezane sa četiri stiha proslavljenog Kabirovog kvotrena, a što je ilustrovano u Skici 9.
VRAĆAJUĆI SE JOŠ JEDNOM OPREČNOSTIMA Inteligencije i imaginacije, Svetlosti i tame, Znanja i ignorantnosti, itd.,[2] koja se stiču u tri mislećeg stanja (od) ne-mislenja, lažnog mislenja i Realnog Mislenja može da bude opisano na sledeći način.
U ne-mislećem[3] stanju:
Inteligencija (mada realno jeste Inteligencija), egzistira kao da je bila imaginacija a imaginacija egzistira kao imaginacija;
Svetlost egziostira kao da je bila tama, i tama egzistira kao tama;
Znanje egzistira kao da je bilo ignorantnost, i ignorantnost egzistira kao ignorantnost;
Beskonačno egzistira kao da je bilo krajnja konačnost, i krajnja konačnost egzistira kao krajnja konačnost.
U lažnom mislećem stanju, usled lažnosti mislenja:
Inteligencija (mada realno jeste Inteligencija) egzistira kao imaginacija a imaginacija kao Inteligencija;
Svetlost egzistira kao tama a tama kao Svetlost;
Znanje egzistira kao ignorantnost a ignorantnost kao Znanje;
Sve egzistira kao ništa a ništa kao Sve;
Beskonačno egzistira kao krajnja konačnost, i krajnja konačnost kao Beskonačno.
U Realnom Mislećem stanju:
Inteligencija egzistira kao Inteligencija a imaginacija kao imaginacija;
Svetlost egzistira kao Svetlost a tama kao tama;
Znanje egzistira kao Znanje a ignorantnost kao Ignorantnost;
Sve egzistira kao Sve a ništa kao ništa;
Beskonačno egzistira kao Beskonačno a krajna konačnost kao krajnja konačnost.
Kada ne misleće, Beskonačno Sopstvo, mada obitava(juće) u Realnom Svetlost ili Prirodnom Svetlost stanju, ne doživljava Svetlost, već (doživljava) Prirodnu Tamu. Tokom mislenja lažnljivo (falš), Beskonačno Sopstvo, tokom obitavanja u lažnom tama ili ne-prirodnom tama stanju, doživljava lažnu, ne-prirodnu svetlost. Kod mislenja realno, Beskonačno Sopstvo, obitava(jući) u Realnom Svetlost stanju doživljava ovu Realnu Svetlost.[4]
Tako Beskonačna Inteligencija mora da misli (realizuje), ali ono što Ona(To) mora da misli je Sebe(To) umesto imaginacije ili univerzuma a koji je Njeno(To) mislenje (bilo) produciralo ili kreiralo. Ona(To) mora da misli pa ipak da ne misli; to jest, mora da ostvari Supermislenje, mora biti svesna, ali svesna Sebe(To) umesto Svoje(To) senke, univerzuma. Ona(To) mora da bude svesna pa opet ne-svesna – to jest, supersvesna. Ona(To) mora da realizuje, ali ono što mora da realizuje je Sebe(To) a ne univerzum. Ona(To) mora da ostane budna kod doživljavanja zvučnog-spavajućeg stanja; Ona mora da bude živa i mrtva u isto vreme.
Da sumiramo, dakle: mnoge različite uloge su odigrane od jedne i iste Beskonačne Inteligencije. One su obuhvaćene ovako:[5]
I. ne-miusleća Beskonačna Inteligencija. Ovde Beskonačna Inteligencija (ne) igra ulogu niti kreiranja (održavanja i uništavanja) univerzuma, niti realizovanja univerzuma, niti realizovanja Sebe.
II. Beskonačni Um. Ovde Beskonačna Inteligencija igra ulogu kreiranja (održavanja i uništavanja) suptilnog i grubog univerzuma, ipk u isto vreme (ne) realizujući niti Svoju(To) kreaciju niti Sebe(To).
III. naj-konačniji lažni um (to jest, naj-konačniji suptilni i grubi um). Ovde Beskonačna Inteligencija igra ulogu realizovanja suptilnog i grubog univerzuma naj konačnije i naj ne savršenije.
IV. manje-i-manje-konačni lažni um (to jest, manje-i-manje-konačni suptilni i grubi um). Ovde Beskonačna Inteligencija igra ulogu realizovanja suptilnog i grubog univerzuma manje i manje konačno i manje i manje nesavršeno.
V. beskonačni lažni um (to jest, beskonačni suptilni i grubi um). Ovde Beskonačna Inteligencija igra ulogu realizovanja suptilnog i grubog univerzuma beskonačno i naj savršenije. U ovom stanju, Ona(To) (ne) igra ulogu niti kreiranja (održavanja i uništavanja) univerzuma niti realizovanja Sebe(To).
VI. Beskonačni Realni Um. Ovde Beskonačna Inteligencija igra ulogu realizovanja Sebe(To). U ovom stanju Ona(To) (ne) igea ulogu niti kreiranja (održavanja i uništavanja) univerzuma a niti realizovanja toga univerzuma.
Kao Beskonačni Um (stanje II u gornjoj listi), Beskonačna Inteligencija kreira (održava i uništava) univerzum; kao beskonačni lažni um (stanje V), Ona(To) realizuje univerzum beskonačno; i kao Beskonačni Realni Um (stanje VI), Ona(To) realizuje Sebe(To). Kao nemisleća Beskonačna Inteligencija (stanje I), Ona(To) (ne) manifestuje ništa i realizuje ništa. Tako:
Kao Beskonačni Um (stanje II), Beskonačna Inteligencija manifestuje realno-naj-konačniju finu imaginaciju kao beskonačnu imaginaciju u suptilnoj i gruboj formi: to jest, atom kao univerzum.
Kao beskonačni lažni um (stanje V), Ona(To) realizuje ovaj realno-naj-konačniji univerzum – konačan do tačke bivanja skoro ništavnim – kao beskonačni univerzum, suptilni i grubi, dok realizuje Sebe(To) – koja je realno beskonačna – kao konačnu formu, suptilnu i grubu. Pak, mada realno ovo nije slučaj da je univerzum beskonačna a Sopstvo konačno, ovo mislenje je lažno: i tako je ovde Beskonačna Inteligencija u lažnom um stanju.
Kao Beskonačni Realni Um (stanje VI), Ona(To) realizuje kao naj konačniji univerzum, koji originalno i u realnom smislu jeste skoro ništavan i egzistira kao ništa, tama, imaginacija; realizuje Sebe kao beskonačno.
U Svome(To) putovanju od naj-konačnijeg lažnog uma pa do Beskonačnog Realnog Uma, Beskonačna Inteligencija postaje, progresivno sve manje i manje konačna sve dok Ona(To) ne realizuje Svoju(To) istisnku beskonačnost.
Kao naj-konačniji lažni um (stanje II), Ona(To) realizuje i to ne samo univerzum kao naj konačniji već i Sebe(To) takođe kao naj konačniju,.
Kao manje-i-manje-konačni um (stanje IV),Ona(To) realizuje univerzum kao manje-i-manje-konačni univerzum i Sebe(To) kao manje-i-manje-konačno sopstvo.
Kao beskonačni lažni uma (stanje V), mada je mislenje beskonačno, ipak je ovo mislenje suptilno i grubo.
Kao Beskonačni Realni Um (stanje VI), dakle, mada je mislenje još uvek beskonačno, ono(to) sada nije niti suptilno niti grubo.
Da bi se dospelo na stanje Beskonačnog Realnog Uma neophodan je simultani doživljaj dva stanja, (od) kamena i (od) čoveka. Pošto u naj-konačnijem mislećem stanju kamen forme, Beskonačna Inteligencija realizuje kao naj konačnije ali ne samo univerzum već takođe i Sebe(To). U ljudskoj formi, s druge strane, mada je dospela u stanje gde je Ona(To) sada beskonačna, i pored toga, lažnost uzrokovana sanskarama, čini Je(To) da realizuje univerzum kao beskonačan tokom nastavljanja da realizuje Sebe(To) kao konačno. Ultimativno, kada ova lažnost nestane, Ona(To) realizuje Sebe(To) kao beskonačno i univerzum kao naj konačnije: ovo je Sopstvo-realizacija.
Sopstvo-realizacija iziskuje da se Beskonačna Inteligencija vrati ili preokrene (kako to i beše) do kamen-forme stanja, gde Ona(To) redalizuje univerzum kao naj konačniji, zadržavajući ljudsku formu u kojoj je stvarno u beskonačnom um stanju. Opet, u kamen formi, Ona(To) realizuje univerzum kao naj konačniji; ali takođe relizuje Sebe(To) kao naj konačnije, Ali u običnoj ljudskoj formi, Ona(To) realizuje univerzum kao beskonačan i Sebe(To) kao konačnu. Samo u Sadguru formi Ona(To) zaista realizuje univerzum kao naj konačniji i Sebe(To) kao beskonačno. Tako mislenje u Sadguru formi kombinuje suštu „esenciju“ ili tattwa-u mislenja, u oba, i u kamen i u ljudskoj formi. Kao što to beše i u kamen formi, Sadguruovo mislenje realizuje unverzum kao naj konačniji; ali simultano, kao i u slučaju običnog čoveka, Njegovo mislenje zadržava beskonačno um stanje.
Nirakar ili bez-formna Beskonačna Inteligencija jeste beskonačno Sve; kontra tvrdnja, Njena(To) nirakar imaginacija je naj-konačnije ništa (tama, ignorantnost). Kada mislenje počne, bez-formna,[6] nirakar Beskonačna Inteligencija, prvo, kod kreiranja, održavanja i razaranja univerzuma, postaje nirakar Beskonačni Um, i drugo, kod realizovanja ovog univerzuma, postaje forme-puno ili sakar suptilni i grubi naj-konačniji um. U ovom drugom stadijumu, potom bez-formni, nirakar Um, kakav je on(to) i bio, „uzima formu“, suptilnu i grubu. Drugim rečima, On(To) postaje sakar ili forme-pun: i na ovaj način nirakar postaje sakar. Ali nirakar je oprečnost sa sakar baš kao što je i Beskonačno oprečnost sa naj konačnijim. Tako nirakar-postajući-sakar iziskuje Beskonačno-vo-postajanje-naj-konačnijim ili Sve-ovo-postajanje-ničim. Tako Beskonačno Mislenje, koje je bilo beskonačno kada je nirakar, postajee naj konačnije kada je sakar.
U početku, Beskonačna Inteligencija – koja je u nirakar beskonačnom stanju – kroz Svoje mislenje kreira (održava i uništava) univerzum, a to je praćeno sa ulaskom u sakar naj-konačnije stanje gde Ona relizuje univerzum. Tako Beskonačni Um, ili Išvar, postaje naj konačniji tokom uzimanja suptilne i grube forme za realizaciju suptilnog i grubog univerzuma – taj sami univerzum, koji je Ona već (bila) kreirala van iz svog (univerzum) naj-konačnijeg nirakar stanja u beskonačnu formu (akar).
Tako kada mislenje počne, nirakar Beskonačna Inteligencija, to jest, nirakar Sve, uzimajući formu kao atom, postaje naj-konačnije ništa, u ovom Svome(To) sakar stanju. Drugim rečima, nirakar Beskonačno Mislenje postaje naj konačnije. Simultano, kada mislenje počne, nirakar naj-konačnija imaginacija – koja je bes-formno, nirakar ništa – uzimajući formu, postaje beskonačno sve u svome(to) sakar stanju, to jest, postaje beskonačna suptilna i gruba sakar imaginacija.
Fina imaginacija, to jest, fini univerzum ili ništa, kada je ne-(pro)mišljen, obitava u naj-konačnijem ili ništa stanju, i kada je (pro)mišljena, postaje manifestovana u beskonačnoj suptilnoj i gruboj formi. Ovo je znano kao kreacija univerzuma; ali činjenica je da nikakva stvarna kreacija ne uzima mesto.[7] Jer ova imaginacija (unioverzuma) nikada stvarno nije kreirana, jer je ona bila večno latentna u ne-mislećoj Inteligenciji. Jedina razlika je da je sada, sa ovom takozvanom „kreacijom,“ imaginacija bila (pro)mišljena i manifestovana u formi.
Beskonačna Inteligencija producira suptilni i grubi univerzum iz Svoje(To) naj-konačnije tačke ili atoma. Dok tako čini, Ona(To) je Kreator, Ahurmazda, Brama ili Išvar a tačka iz koje Ona(To) producira jeste Om Tačka, Ahur Bindu i Kreaciona Tačka, Mahešvar Tačka.
Sa nastupom mislenja, Beskonačna Inteligecija postaje Beskonačni Um, kod kreiranja univerzuma (to jest, kod produciranja napred naj-konačnijeg finog univerzuma u beskonačnu suptilnu i grubu formu); a potom postaje naj-konačniji suptilni i grubi um kod rrealizovanja univerzuma. Sada, da bi realizuovala Sebe(To) Beskonačna Inteligencija mora da postane Beskonačni Um i misli beskonačno, jer kada ne misli, Ona(To) (ne) realizuje ništa. Kada Njeno mislenje počne, dakle, fina, naj-konačnija imaginacija postaje beskonačna, suptilna i gruba, imaginacija (univerzum). Simultano, Beskonačna Inteligencija po Sebi(To) postaje naj-konačniji suptilni i grubi um u kamen ili atom formi da bi realizovao ovu beskonačnu suptilnu i grubu imaginaciju. Um je Ona(To) postala, ali je ovaj um sada naj konačniji, dok, ako bi Beskonačna Inteligencija da realizuje Sebe(To), Ona(To) mora da postane beskonačni um. Tako Njeno(To) mislenje, koje je naj konačnije, u početku gde atom služi kao Njena(To) prva suptilna i gruba forma, postrepeno narastaju kroz seriju napredujućih formi, a sve dok napokon Ona(To) ne postane beskonačni um u ljudskoj formi. Tako je ponovo stekla Svoju(To) beskonačnost, ali i pored toga Ona(To) ostaje konačna a to dugujući Svojim(To) akomuliranim sanskarama. Drugim rečima, u ljudskoj formi, Beskonačni Um je, realno govoreći, beskonačni sakar ili forme-puni um; no sanskare Joj(To) daju bhas, iluzorno ograničenje ili konačnost. Stoga prirodno sledi da ovaj beskonačni sakar um nastavlja da ostaje u stanju konačnog sakar uma.
Opet, u Svome dugotrajnom procesu, od Svoga originalnog ne-mislećeg stanja do beskonačnog sakar ljudskog uma i ultimativno do Beskonačnog Realnog Uma, Beskonačna Inteligencija postaje, sukcesivno, sledeći tipovi uma:[8]
1. Beskonačni Um kao Ahurmazda ili Išvar, gde Ona(To) kreira (i održava i razara) univerzum;
2. naj-konačniji suptilni i grubi um kao atom ili kamen, gde Ona(To) realizuje univerzum naj konačnije;
3. manje-i-manje-konačni suptilni i grubi um kao biljka ili životinja, gde Ona(To) realizuje univerzum manje i manje konačno;
4. beskonačni lažni um (ili beskonačni suptilni i grubi um) kao čovek, gde Ona(To) realizuje univerzum beskonačno;
5. Beskonačni Realni Um kao Sadguru ili Mahapuruša, gde Ona(To) realizuje Sebe(To).
Mada u 1,2 i 5, um jeste beskonačan, Beskonačna Inteligencija realizuje Svoju(To) beskonačnost samo u 5. Čak i u 4, Ona(To) realizuje Sebe(To) kao najkonačnije, te je stoga, konačno ne-prirodno.
Beskonačno Inteligencijina i Beskonačno Um-ova stanja su prikazana na Slici 9 na narednoj strani. Posebno, ta slika prikazuje Beskonačnu Inteligenciju u sledeća četiri stanja:
A = Beskonačna Inteligencija = Paramešvar
B = Beskonačni Um = Išvar (Kreator)
C = lažni Beskonačni Um = podljudi i ljudi
D = Beskonačni Realni Um = Sadguru (Zaratrustra, Isus, itd.)
Svako od ovih stanja može da bude asocirano sa stihovima iz poznatog kvotrena čuvenog poete, i Savršenog Učitelja, iz petnestog veka, Kabira. Tekst i prevod kvotrena sa korespondirajućim stanjima na kojoj svaki od stiha ukazuje, sledi.[9]
Ek ram Dasrath ghar dole; (stanje D)
ek Ram ghat ghat me bole; (stanje C)
ek Ram ka sakal pasara; (stanje B)
ek Ram tribuvan se nyana. (stanje A)
Jedan Ram je bio ljuljan u kolevci u Dašratovom domu,[1] (stanje D)
Jedan Ram govori kroz svaki i sve umove; (stanje C)
To je jednoga Rama sveukupno rasprostiranje (kreacija) (stanje B)
Taj (jedan) Ram je odvojen od tri sveta. (stanje A)
Univerzum, naravno, nije jedno od umovih stanja Beskonačne Inteligencije, već je umesto toga on(to) originalno naj-konačnija fina imaginacija koju Beskonačna Inteligencija realizuje u beskonačnoj formi (sakal pasara, „(pot)puno rasprostiranje kreacije“ kada je Ona(To) lažno mislenje (u stanju C).
Četiri stanja (A-D) u dijagramu mogu u (pot)punosti da budu opisana u svome međuodnosu za četiri poetske figure u Kabirovom kvotrenu ovako:[1]
D – Ek ram Dasrath ghar dole; Kabirov imidž Ramovog bivanja ljuljanim u kolevci reprezentuje Beskonačni Realni Um, koji je Beskonačno inteligencijino realizovanje Sebe(To). U ovom stanju Beskonačna Inteligencija niti kreira univerzum niti ga(to) realizuje.
C – ek Ram ghat ghat me bole. Ova karakterizacija Rama kako govori kroz svaki um simbolizuje lažni Beskonačni Um koji je Beskonačno Inteligencijino realizovanje univerzuma. Ali u ovom stanju Ona(To) niti kreira univerzum
niti relizuje Sebe(To).
B – ek Ram ka sakal pasara. Ovo oslikava Rama kao Jednog kome pripada „sveukupno rasprostiranje kreacije“ označava Beskonačni Um, koji jeste Beskonačno Inteligencijino kreiranje (i održavanje i rastvaranje) univerzuma. Ali u ovom stanju Ona(To) (ne) realizuje niti Sebe(To) niti univerzum.
A – ek Ram tribuvan se nyana. Ovo evociranje Ram-ovo ostajanja na odstojanju od tri sveta simbolizuje[2] Beskonačnu Inteligenciju po Sebi(To) – niti kreirajući univerzum niti realizujući univerzum niti realizujući Sebe(To) Jer u ovom
stanju Inteligencija je ne-misleća i ne-svesna.[3]
U A, Beskonačna Inteligencija je ne-svesna; u B, je svesna; u C, Ona je svesna univerzuma – to je, lažna svest; i u D, Ona je svest o Sebi – to jest, supersvesna ili realno svesna.
U Svome(To) putovanju od adi do ant, od „početka“ pa do „kraja;“ od ne-svesnog pa do Sopstvo-realizovanog stanja, Beskonačna Inteligencija, kao što smo videli, poprima različite uloge. Neka od imena, aspekata Boga i formi kreacije povezanih sa ovih šest stanja Beskonačne Inteligencije sledi.
I. Beskonačna Inteligencija kao ne-misleće Beskonačno Sopstvo jeste Dadar Ahurmazda, Paramatma, Paramešvar, Alah. Ovo stanje je adi ili početak.
II. Beskonačna Inteligencija kao Beskonačni Mislilac jeste Producent (Prikazivač) ili Kreator (i Održavaoc i Uništitelj) univerzuma.Ona(To) je Ahurmazda, Išvar (Brama-Višnu-Maheš).
III. Beskonačna Inteligencija kao naj-konačniji mislilac-i-realizer univerzuma jeste atom ili kamen.
IV. Beskonačna Inteligencija kao manje-i-manje konačni mislilac-i-realizer univerzuma jeste metal, biljka i životinja.
V. Beskonačna Inteligencija ka beskonačni lažni um ili beskonačni mislilac-i-realizer univerzuma je obično ljudsko biće.
VI. Beskonačna Inteligencija kao Beskonačni Realni Um ili beskonačni Mislilac-i-Realizer Sebe(To) jeste Sadguru ili Mahapuruša. Ovo stanje je ant ili kraj.
U terminima onoga što je kreirala i realizovala i šta nije kreirala i realizovala, Beskonačna Inteligencija u ovih šest uloga deluje ovako:
u I, kao ne-misleće, ne-kreirajuće (i ne-održavajuće i ne-uništavajuće), ne-realizujuće Sopstvo;
u II, kao Kreator (i Održavaoc i Uništitelj) univerzuma, ali kao niti realizer univerzuma niti Sebe(To);
u III, kao naj-konačniji realizator univerzuma, ali kao niti Kreator univerzuma niti kao realizer Sebe(To);
u IV, kao manje-i-manje-konačni realizer univerzuma, ali kao niti Kreator univerzuma niti kao realizer Sebe(To);
u V, kao beskonačni realizer univerzuma, ali kao niti Kreator univerzuma niti kao realizer Sebe(To);
u VI, kao Realizer Sebe, ali kao niti Kreator niti kao realizer univerzuma.
Tako u VI, koje je u Sopstvo-realizujuće stanje, beskonačno mislenje ili svest istrajava, ali stanje kreiranja (i održavanja i uništavanja) univerzuma i stanje realizovanja istog prestaje da bude. To jest, niti suptilni niti grubi univerzum (ne) egzistira za Nju(To), pa čak ni suptilno ni grubo telo sa kojima bi dožviljavala ove univerzume. Drugim rečima, u ovom Nirvakalpa Samadi stanju (taj) taj (jedan) nema oset[4] grubog i suptilnog tela. mada se drugima čini kao da telo egzistira, isto tako kako se, drugima čini da telo egzistira kada je (neko) jedno u besanom spava(nju), pa čak iako taj (jedan) u spavanju po-sebi nema osete o ovom telu. Ali u Sahadž Samadiju doživljavenom nakon što descendiraju a (od) onih koji se spuste iz stanja Nirvakalp Samadija, tela iznova egzistiraju ali samo da bi radili duhovno[5] za spasenje drugih.
[1] Babina interpretacija ovog kvotrena razlikuje se od Njegove interpretacije ovog istog kvotrena u U Božćijom Rukom, (str. 65, Babina strrana 11) i u „Kombinovanom Dnevniku“ (unos od 7. Jula 1926.). Radi dalje diskusije međuodnosa ove tri interpretacije, pogledaj Dodatak „.
[2] typifies – simbolizuje, za razliku od simbolise – simbolizuje
[3] Ovih četiri stanja (D,C,B i A) korespondiraju sa stanjem I, II, III-V i VI, respektivno, kako je opisano na str 152-53.
[4] sense – osećanja u smislu čulnih oseta i opažanja kroz čula, perceptibilna osećanja kroz čula, čulene doživljaje
[5] working spirituali – delovanja duhovnog, duhovni rad*, rad* duhovni
[1] Dašraat je bio Kralj Ajodije i Otac Avatara Rama, simbolizuje ograničeniju formu Boga u formi čovek (man)
[1] Realy speaking – govoreći u terminima realnosti
[2] Šest oprečnosti – Inteligencija i imaginacija, Svetlost i tama, Znanje i ignorantnost, Sve i ništa, Beskonačno i krajnja konačnost, Paramatma i univerzum – teme su prve sekcije Serije 5 (strana 70-78).
[3] not-thinking – ne-mislenje, za razliku od unthinking – ne-mislenje
[4] Ovo je prvo pojavljivanje u tekstu ovih četiri formi Svetlosti i Tame u njihovom ispravnom sledu, ono što je U Boižijom Rukom nazvano, Prirodna Svetlost, Prirodna Tama, ne-prirodna tama i ne-prirodna svetlost. Ova tema je ukratko spomenutaranije u ovoj seriji kao napomena u vezi Prirodne Tame (vidi stranu 144 i napomenu). U U Božijom Rukom četiri vrste Svetlosti i Tame su u korewlaciji sa čuvenim Kabirovim kvotrenom, kvotren koji je citiran i objašnjen kasnije u vooj seriji (vidi stranu 157-60). Takođe pogledaj Dodatak 2.
[5] Ovih šest naborjanih stavki korespondiraju sa elementima označim rimskim brojevima od I do VI na Master Karti (strana 452). Ta Master Karta je bazirana na originalnoj karti koja je nađena nezavisno od Inteligencija Beležnice. Činjenica da ovih šest elemenata tako blisko korespondiraju ustanovljuje jedan od glavnih dokaza da su Karta i Beležnica genetički povezani. Za potpunije objašnjenje vidi Esej str 499-503, i Napomenu uz Kartu str 654-659.
[6] ne-telesna, to ne znači da je bez forme većnaprosto da nema svest, doživljaj, osećanje, uživanja formi, ne doživljava ih niti uopšte na bilo koji način niti kao sebe.
[7] no actual creation take place – stvarna kreacija ne dešava se/ne javlja se/ne uzima mesto
[8] Ovih pet stanja korespondiraju sa II-VI na strani 152-53. Ono što je ovde izostavljeno sa 152 strane jeste I, „ne-misleća Beskonačna Inteligencija“. Kako sadašnji pasus navodi samo um stanja, on ne uključuje stanje I, jer je ono ne-um stanje.
[9] Editori nisu uspeli da lociraju ovaj kvotren u standardnom Kabir Vani-ju, on je dobro poznat u usmenoj tradiciji povezanoj sa Kabirom. Za podsećanje na Babine različite interpretacije ovoga kvotrena, vidi Dodatak 2.
Ambsrbija's Blog 